10 apr Sistematsko objavljivanje ličnih podataka poreskih dužnika prekršilo je Konvenciju
U slučaju L.B. protiv Mađarske (predstavka br. 36345/16, 09.03.2023) Evropski sud za ljudska prava (“ESLJP”) je sa 15 glasova za i 2 protiv ocenio da je došlo do povrede člana 8 (pravo na poštovanje privatnog i porodičnog života i doma) Evropske Konvencije o ljudskim pravima (“Konvencija”).
Slučaj se odnosio na mađarsku zakonodavnu politiku objavljivanja ličnih podataka poreskih obveznika koji su u dugovima. Podnosilac predstavke se posebno žalio da su njegovo ime i kućna adresa objavljeni na listi „većih poreskih dužnika“ na veb stranici poreskih organa u skladu sa izmenom relevantnog poreskog zakonodavstva 2006. godine. Izmene koje su nastupile 2016. godine su bile sa ciljem da se poreski dužnici uključe u šemu objavljivanja. Konkretno, član 55(5) je dodat Zakonu o poreskoj upravi iz 2003. godine, koji predviđa da Poreska uprava mora da objavi listu „većih poreskih dužnika“, uključujući lične podatke onih čiji su poreski dugovi premašili 10 miliona HUF tokom određenog perioda od više od 180 dana.
ESLJP je utvrdio da je izmenjena šema objavljivanja bila sistematična, bez ikakvog odmeravanja javnog interesa u obezbeđivanju poreske discipline protiv prava na privatnost pojedinca. Konkretno, Parlament nije procenio prethodne šeme objavljivanja i njihov uticaj na poreske obveznike ili koliki bi uticaj imala izmenjena šema iz 2006. godine. Iako su države ugovornice imale široko diskreciono pravo („široko polje procene“) prilikom procene da li je takva šema bila neophodna da bi se osigurala naplata poreza, ona nije bila neograničena ili izvan granica ESLJP kontrole. ESLJP je, međutim, primetio da Zakon o poreskoj upravi iz 2003. godine nije zahtevao takvo odmeravanje suprotstavljenih interesa u pitanju. Zaista, mađarska Poreska uprava nije imala diskreciono pravo da preispita da li je potrebno objaviti lične podatke poreskih obveznika. Kada je poreski dug bio neizmiren 180 dana neprekidno, bilo je obavezno i sistematično da se dužnik identifikuje imenom i kućnom adresom na listi objavljenoj na sajtu Poreske uprave.
Štaviše, jedva ili nimalo se obraćalo na zaštitu podataka, rizik od zloupotrebe pristupa podacima kao što je kućna adresa poreskog dužnikas od trane opšte javnosti ili interneta širom sveta. ESLJP je stoga procenio da su, bez obzira na široko diskreciono pravo tužene države da odlučuje o takvim stvarima, razlozi mađarskog zakonodavca za donošenje izmenjenih šema objavljivanja, iako relevantni, nedovoljni da se pokaže da je mešanje u prava podnosioca predstavke bilo „neophodno u demokratskom društvu“.
Preuzeto sa zvaničnog sajta Evropskog suda za ljudska prava